De laatste tijd wordt er veel gesproken over inflatie. Maar er is ook nog iets genaamd ‘stagflatie’. Maar wat is stagflatie eigenlijk? En hoe verschilt het van inflatie? We leggen het je uit in dit artikel!
Wat is stagflatie en wat is het verschil met gewone inflatie?
Stagflatie is een term die wordt gebruikt om een situatie te beschrijven waarin sprake is van hoge inflatie, hoge werkloosheid en lage economische groei. Het is het tegenovergestelde van wat bekend staat als “desinflatie”, wanneer de inflatie afneemt.
Wat is het verschil tussen inflatie en stagflatie
Het belangrijkste verschil tussen stagflatie en gewone inflatie is dat stagflatie optreedt wanneer er weinig of geen economische groei is, terwijl gewone inflatie optreedt wanneer de economie groeit. Bovendien is stagflatie vaak hardnekkiger dan gewone inflatie.
Wat zijn de oorzaken van stagflatie?
Er zijn een aantal mogelijke oorzaken van stagflatie, maar de meest voorkomende is een combinatie van een hoge vraag en een laag aanbod. Wanneer de vraag naar goederen en diensten groot is, maar het aanbod van die goederen en diensten niet of nauwelijks toeneemt, zullen de prijzen stijgen. Dit kan leiden tot stagflatie.
Andere mogelijke oorzaken van stagflatie zijn
- Een afname van de totale vraag: Als mensen plotseling minder geld gaan uitgeven, kan dit leiden tot een afname van de economische groei en een toename van de inflatie
- Een verhoging van de belastingen: Dit kan leiden tot een afname van de economische activiteit en een toename van de inflatie
- Een daling van de overheidsuitgaven: Dit kan leiden tot een afname van de economische activiteit en een toename van de inflatie
Wat zijn de economische gevolgen
De gevolgen van stagflatie kunnen ernstig zijn. Wanneer stagflatie optreedt, kan dat leiden tot een daling van de levensstandaard, omdat mensen meer geld moeten uitgeven aan eerste levensbehoeften zoals voedsel en gas. Bovendien kan stagflatie leiden tot een toename van armoede en ongelijkheid, en een afname van de bedrijfsactiviteit en de investeringen. Ten slotte kan stagflatie ook leiden tot politieke instabiliteit, omdat de mensen steeds ontevredener worden over het vermogen van de regering om de economie te beheren.
Kortom, stagflatie is een ernstig economisch probleem dat verstrekkende gevolgen kan hebben voor een economie.
Hoe kunnen beleidsmakers stagflatie bestrijden
Er zijn een aantal beleidsmaatregelen die kunnen worden gebruikt om stagflatie te bestrijden, maar het belangrijkste is het begrotingsbeleid. Fiscaal beleid verwijst naar het gebruik van overheidsuitgaven en belastingen om het niveau van de economische activiteit te beïnvloeden. Bij stagflatie kan de regering het begrotingsbeleid gebruiken om de uitgaven te verhogen en de belastingen te verlagen om de totale vraag te stimuleren. Daarnaast kan de regering het begrotingsbeleid ook gebruiken om middelen te bestemmen voor sectoren van de economie die te kampen hebben met hoge werkloosheid.
Andere beleidsmaatregelen die kunnen worden gebruikt om stagflatie te bestrijden zijn onder meer:
- Monetair beleid: Dit is het gebruik van de rente en de geldhoeveelheid om het niveau van de economische activiteit te beïnvloeden. Het belangrijkste instrument van het monetaire beleid is de rente. Wanneer stagflatie optreedt, kan de centrale bank de rente verlagen om leningen en investeringen aan te moedigen. Daarnaast kan de centrale bank ook de geldhoeveelheid verhogen om de economische activiteit te stimuleren.
- Beleid aan de aanbodzijde: Dit is beleid dat erop gericht is het aanbod van goederen en diensten in de economie te vergroten. Tijdens stagflatie kan de overheid een beleid aan de aanbodzijde voeren om de investeringen in belangrijke sectoren van de economie, zoals infrastructuur en onderwijs, te verhogen. Daarnaast kan de overheid ook de regelgeving verminderen om het bedrijven gemakkelijker te maken.
Beleidsmakers beschikken over een aantal instrumenten om stagflatie te bestrijden. Het belangrijkste is het begrotingsbeleid, maar ook andere beleidsmaatregelen zoals het monetaire beleid en het beleid aan de aanbodzijde kunnen worden gebruikt om de economische activiteit te stimuleren en de inflatiedruk te verminderen.
Is stagflatie een probleem in ontwikkelde of ontwikkelingslanden?
Stagflatie is een probleem in zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden. In ontwikkelde landen kan stagflatie leiden tot een daling van de levensstandaard, omdat mensen meer geld moeten uitgeven aan eerste levensbehoeften zoals voedsel en gas.
In ontwikkelingslanden kan stagflatie nog schadelijker zijn. Dit komt doordat ontwikkelingslanden vaak minder gediversifieerde economieën hebben, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor schokken. Bovendien kan stagflatie leiden tot een afname van buitenlandse hulp en investeringen, wat een verdere belemmering kan vormen voor economische groei.
Stagflatie geschiedenis
In de jaren 70 was er een periode van stagflatie. Dit werd veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder een stijging van de olieprijzen (als gevolg van het olie-embargo van de OPEC), een daling van de productiviteit en een stijging van de overheidsuitgaven.
Stagflatie leidde tot een daling van de levensstandaard en een stijging van de werkloosheid. Daarnaast veroorzaakte stagflatie ook een aantal politieke problemen, zoals de verkiezing van Margaret Thatcher in het Verenigd Koninkrijk en de verkiezing van Ronald Reagan in de VS.
Conclusie
Stagflatie is een ernstig economisch probleem dat verstrekkende gevolgen kan hebben voor een economie. Beleidsmakers beschikken over een aantal instrumenten om stagflatie te bestrijden, maar het belangrijkste is het begrotingsbeleid. Andere beleidsmaatregelen die kunnen worden gebruikt om stagflatie te bestrijden zijn het monetaire beleid en het beleid aan de aanbodzijde.
Hoewel stagflatie een probleem is in zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden, kan het vooral schadelijk zijn in ontwikkelingslanden omdat zij vaak minder gediversifieerde economieën hebben. Bovendien kan stagflatie leiden tot een afname van buitenlandse hulp en investeringen, wat de economische groei verder kan belemmeren.
